Rozdział I Zamiana

Pogoda gwałtownie się zmieniła. Śnieg przestał sypać, wiatr się wzmógł, a chmury całkowicie odsłoniły księżyc. Jego blask padł na chłopaka. Skulił się, nie wiedząc co może nastąpić, a z rąk wypadła mu jego laska, która stanowiła część jego mocy. Choć sam zgotował sobie ten los, nie mogłam na to patrzeć... Nie mogłam patrzeć jak on cierpi! Gdybym tylko mogła coś zrobić...

Nagle blask zaczął słabnąć. Chłopak klęczał na kolanach, ciężko oddychał i trząsł się z zimna. Chwiejnym krokiem podeszłam bliżej i przyjrzałam się mu. Z przerażeniem stwierdziłam, że księżyc spełnił jego prośbę. Jack powrócił do swojej ludzkiej postaci. Zamiast błękitnych oczu miał teraz brązowe, a włosy stałe się tego samego koloru, zastępując charakterystyczny dla Mroza srebrnobiały odcień. Skóra znów się zarumieniła jak u normalnego człowieka. Już nie była blada. Jednak wciąż miał na sobie tę samą ciemnoniebieską bluzę, ale już bez śnieżnego nalotu oraz jasnobrązowe spodnie do połowy łydki, ściśle przylegające do ciała. Natomiast jego laska stała się najzwyczajniejszym kawałkiem drewna.

- Co się stało?- spytał drżącym głosem.

- Wróciłeś do swego ludzkiego wcielenia…-westchnęłam kucając obok niego i położyłam dłoń na jego ramieniu. Wzdrygnął się.

- Kim jesteś?-spytał, podnosząc wzrok na mnie. Nie zdziwiło mnie to pytanie. Przecież mnie nie znał. - Co ja tu robię? Jakie ludzkie wcielenie? 

Teraz zdębiałam.

- Pamiętasz jak się tu znalazłeś?- spytałam zaniepokojona.

- Nie-odparł i na chwilę przymknął oczy- Ostatnie co pamiętam to moment, w którym uratowałem swoją siostrę, potem usłyszałem dźwięk łamiącego się lodu, a później już nic. Pustka- dodał z dezaprobatą.

- A wiesz chociaż jak się nazywasz i ile masz lat?

Pokiwał głową.

- Mam na imię Jack, mam siedemnaście lat-odparł pewnie- A ty kim jesteś?- spytał wciąż lekko zamroczony.

- Ann -uśmiechnęłam się - Mam szesnaście lat.- dodałam. Pokiwał głową i nagle się skulił, a dreszcz przeszedł po jego ciele.

- No tak, już nie jesteś odporny na działanie zimna, a dodatkowo jesteś na boso- zauważyłam, a w tym momencie chłopak osunął się na ziemię- Jack!-krzyknęłam, ale nie zareagował. Potrząsnęłam jego ramieniem. Nadal nic. Stracił przytomność. Pewnie na skutek poważnego wychłodzenia. Jego stopy i ręce były całe czerwone... Natychmiast muszę go stąd zabrać. Zanim stanie mu się coś jeszcze... 

------------------
Od Autorki: I ponownie witajcie! Co tu dużo mówić... Rozdział spóźniony, ale w weekend wypadł mi konwent, a wieczorkami musiałam się uczyć :/ więc chyba rozumiecie. Jeżeli chodzi o następny rozdział to nie mam pojęcia kiedy się pojawi. Wstępnie mogę napisać, że będzie to 19 października. Choć nie ukrywam, że może pojawić się wcześniej ;) 
Przypominam o komentarzach. Jak chyba dobrze wiecie bez komentarzy nie widzę sensu prowadzenia bloga. No bo po co skoro i tak nikt nie czyta tego co piszę? Może skoro to początek bloga to może dostanę jakieś 3 commenty na zachętę? :3

Do zobaczenia, Ann